- zobligować
- зобов'язати
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
zobligować
Look at other dictionaries:
zobligować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obligować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobligować — dk IV, zobligowaćguję, zobligowaćgujesz, zobligowaćguj, zobligowaćował, zobligowaćowany książk. «zobowiązać kogoś do czegoś; wywołać w kimś chęć odwzajemnienia otrzymanej przysługi» Zobligować kogoś do dyskrecji. Jego uczynność zobligowała mnie… … Słownik języka polskiego
obligować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obligowaćguję, obligowaćguje, obligowaćany {{/stl 8}}– zobligować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zobowiązywać, skłaniać kogoś do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawa obliguje prokuraturę do ścigania… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
